สุทธิพงษ์ สุริยะ ฟู้ดสไตลิสต์ ขาบสตูดิโอ

http://kbeautifullife.askkbank.com/travel/Pages/travel_place_detail.aspx?KEY=impress_id%7C91&DS=travel_impress&DisplayField=impress_detail&F=20

สุทธิพงษ์ สุริยะ

ฟู้ดสไตลิสต์ ขาบสตูดิโอ

ผมเป็นคนหนองคาย จึงรู้สึกว่านครพนมเป็นบ้านพี่เมืองน้องของผมจริงๆ และมีความทรงจำที่งดงามมาก โดยเฉพาะวิถีชีวิตของคนในชุมชนริมตลิ่งโขง ที่มีคนหลายเชื้อชาติอยู่รวมกันอย่างกลมกลืน และพระธาตุพนมที่
อ.ธาตุพนม ที่แม้แต่พี่น้องลาวและชาวเวียดนามก็เคารพศรัทธากัน

เมื่อผมนึกถึงจังหวัดนี้ ความทรงจำในวัยเยาว์ผมก็เกิดขึ้น เพราะเคยมีเพื่อนรักมากเป็นคนที่นั่น และเขาเป็นคนพาผมไปเที่ยวไปกราบพระธาตุตอนปิดเทอมชั้นมัธยม ต่อมาแม่ก็พาไปกราบพระธาตุอีก เพราะแม่มีญาติอยู่
อ.ธาตุพนมเยอะ แม่ผมเป็นลาวโซ่งที่มาตั้งรกรากอยู่หนองคาย เอกลักษณ์การแต่งกายของลาวโซ่งจะสวมเสื้อแขนกระบอกสีดำ และซิ่นสีดำ ส่วนพ่อผมเป็นลาวมาจากเวียงจันทน์

อ.ธาตุพนม เป็นถิ่นฐานของชาวผู้ไทย หรือชาวเวียดนามที่อพยพมา และมีภาษาพูดเป็นเอกลักษณ์ คือ
น้ำเสียงจะเนิบๆ เมื่อได้กราบพระธาตุ นอกจากความรู้สึกเป็นสิริมงคลแก่ตัวแล้ว ยังได้เห็นความเลื่อมใสของคนในชุมชน ที่มีทั้งคนเวียดนาม คนลาว และคนไทยอีสาน นอกจากนี้ยังซึมซับเรื่องอาหารการกิน เพราะเป็นแหล่งอาหารที่ขึ้นชื่อพอๆ กับหนองคาย เช่น เฝอชามโต หมูยอ กุนเชียง และผักพื้นบ้านต่างๆ รวมทั้ง
ผ้าพื้นเมืองลายตาข่ายทรงเปียกปูนเล่นสีสัน เช่น พื้นแดงตัดกับขลิบดำ เป็นต้น

ตลาดที่อ.ธาตุพนม ก็มีสีสันมากจนกล่าวได้ว่า ได้ยินสำเนียงของชาวบ้านก่อนได้เห็นหน้าตาของผักเสียอีก เสียงพูดคุยของผู้คนลอยมาตามสายลม เป็นสัญญาณว่าได้มาถึงตลาดแล้ว สัมผัสได้ถึงความสุขของผู้คน คือสุขที่ได้อยู่ในเมืองเล็กที่มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา เพราะวัด และโบสถ์คริสต์เยอะมาก สุขที่ได้กินผักดีๆ สุขในไมตรีจิตของผู้คนที่ผูกมิตรอยู่กับแบบพี่ๆ น้องๆ ไปจนถึงงานบุญไหลเรือไฟที่ทำให้คนในชุมชนอยู่คู่กับแม่น้ำโขงไปอีกช้านา นเช่นเดียวกับบรรพบุรุษในอดีต