The Best Cookbook in the World by GOURMAND AWARDS
At “GOURMAND WORLD COOKBOOK AWARDS 2007” in Madrid , Spain , more than 6,000 books from 107 countries were competing in this world cookbook festival. These included books in some 40 languages representing countries in each cookbook category. The winners were considered according to international market potential, publication design and appearance of food styling including details of ingredients. Food and Travel: Laos by Suthipong Suriya, the owner of Karb Studio (a kitchen and food concept business), was chosen one of best foreign cookery books (ranked 24 among 26 winners).
|
|
คุณ ขาบเกิดที่หนองคายจังหวัดชายแดนติดแม่น้ำโขง มีเชื้อสายลาวเพราะบรรพบุรุษเป็นคนเวียงจันทน์ เติบโตมากับอาหารและวิถีชีวิตแบบลาว ชีวิตในวัยเด็กเรียนรู้การทำอาหารมาจากแม่ ทำให้ซึมซาบเข้าไปในสายเลือด รักการเดินทางท่องเที่ยว ถ่ายภาพ เขียนหนังสือ และการทำอาหารของประเทศในแถบเอเชีย เป็นเจ้าของผลงานหนังสือตำราอาหารเวียดนาม The Taste and Trip in Hoi An ปัจจุบันมีความสุขอยู่กับอาชีพฟู้ดสไตลิสต์ และเป็นที่ปรึกษา สร้างสรรค์งานด้านศิลปะกับอาหารให้กับองค์กรเอกชน ดูผลงานได้ที่ www.karbstyle.com
|  |
|
|
 |
สำเร็จ การศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว ปัจจุบันพักอาศัยและมีเกสต์เฮ้าส์ ชื่อวันวิสาอยู่ที่หลวงพระบาง เอื้อยวันดาราสนใจเรื่องอาหารการกินมาตั้งแต่เล็ก ได้รับการส่งเสริมและเรียนรู้จากยาย คือ หม่อมบัว ซึ่งแต่งงานกับเชื้อพระวงศ์ สายหลวงพระบาง เอื้อยวันดาราได้ถูกบอกเล่าต่อๆกันจากปากสู่ปากของบรรดานักท่องเที่ยวมีทั้ง คนทำอาหาร นักเขียนคอลัมน์อาหารได้มาสัมภาษณ์และร่วมกิจกรรมทำอาหารด้วยกันแล้วนำกลับ ไป เขียนลงในหนังสือหลากหลายภาษา จนทำให้มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในเว็บไซท์ นิตยสาร หรือแม้แต่หนังสือท่องเที่ยวระดับโลกอย่าง Lonely Planet ก็มีเขียนถึงด้วยเช่นกัน
|
|
|
|  |
The Best Cookbook in the World by GOURMAND AWARDS
งานประกวดชิงรางวัลตำราอาหารโลกประจำปี 2550 “ GOURMAND WORLD COOKBOOK AWARDS 2007 ” ที่ เมืองแมดริด ประเทศสเปน มีตำราอาหารกว่า 6,000 เล่ม ส่งเข้าประกวดจาก 107 ประเทศกว่า 40 ภาษา ซึ่งตัวแทนจากแต่ละประเทศจะแข่งขันกันในกลุ่มตำราอาหารประเภทเดียวกัน เพื่อชิงตำแหน่งชนะเลิศของโลก โดยกระบวนการคัดเลือกผู้ชนะจะมุ่งเน้นที่ตำราอาหารอันมีศักยภาพสากล ทั้งเนื้อหาในเชิงอาหาร สไตล์การออกแบบรูปเล่ม ความสวยงามการออกแบบตกแต่งหน้าตาเมนูอาหารและสูตรอาหารที่ถูกต้องแม่นยำซึ่งตำราอาหาร Food and Travel : Laos ผู้เขียน สุทธิพงษ์ สุริยะ เจ้าของ ขาบสตูดิโอ ( Kitchen & food concept ) ได้รับคัดเลือกเป็นตำราอาหารดีเด่น 1 ใน 26 เล่ม ของโลก (ลำดับที่ 24) ประเภท Best Foreign Cookery Book
 |
หนังสือ เมนูลาวเล่มนี้เป็นหนังสือดีที่นักท่องเที่ยว พ่อครัว แม่ครัวหัวป่าก์และนักชิมทั้งหลาย ควรมีโอกาสได้อ่านเพราะเหตุว่าแม้อาณาเขตของประเทศลาวจะติดต่อกับประเทศไทย คนไทยรู้จักและชื่นชอบอาหารลาว เช่น ข้าวเหนียว ลาบ ส้มตำ ไก่ย่าง แจ่วปลาแดก (ปลาร้า) แกงผักหวานใส่ไข่มดแดง แต่อย่างไรก็ดียังมีอาหารอีกหลายอย่างที่อยากให้ไปลิ้มลองเช่น หมกปลาฟอก เอาะหลาม และสลัดผักน้ำ การกินของลาวต้องกินร่วมวงกันหลาย ๆ คนจึงจะได้รับรสอร่อยอย่างแท้จริง อันเป็นวัฒนธรรมการกินที่สะท้อนความกลมเกลียว ความสามัคคีสมานฉันท์ของคนลาว
ข้าพเจ้า ขอแสดงความชื่นชม คุณสุทธิพงษ์ สุริยะ และคุณวันดารา อำไพพอน ที่ได้รวบรวมสูตรอาหารลาว "เมนูลาว" สำเร็จได้ด้วยบุคคลทั้งสองท่านที่กล่าวมา ข้าพเจ้าขอขอบคุณไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย
ฯพณฯ เหียม พมมะจัน
เอกอัครราชทูต
แห่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
ประจำประเทศไทย
|
|
 |
This Lao Menu is a book that travelers, chefs and the gatonomic alike should consider aqquiring one. Bordering the northeastern part of Thailand, Laos has so many dishes being popular amongst the Thai such as sticky rice, larb, grilled chicken, fermented fish chaeo, soup of sayur manis leaves with red ant's eggs, etc. However, there are still few other interesting dishes one should try such as streamed fok fish, buffalo stew and watercress salad. In order to really enjoy the meal the Lao way, one should always have it with family and frields. This is the way one learns to appreciate the taste of the food and the culture of unity and harmony of the Lao people.
I would like to commend Mr. Suthipong Suriya and Mrs. Vandara Umpaiporn for collecting all these Loa recipes. Thaks to these two individuals for making the book available.
His Excellency Mr. Hiem Phommachanh
Lao PDR Ambassador to Thailand
|
|
|
|
|
|
| 
โดย ธรรมเนียมแล้ว ชาวลาวจะลงมือกินและพูดคุยกันในระหว่างมื้ออาหาร สร้างความผูกพันกัน จะมีจานและชามในลักษณะต่างๆ ล้อมรอบด้วยสมาชิกและข้าวเหนียวก็เป็นสิ่งที่ต้องอยู่คู่กันอยู่เสมอค่อยๆ ใช้มือหยิบข้าวเหนียวบีบเข้าหากันเล็กน้อยและใช้ แตะอาหารหรือจุ่มลงไปในน้ำแกง การกินอาหารที่บ้าน เป็นบรรยากาศที่ให้ความรู้สึกผ่อนคลายอย่างเต็มที่ด้วยบุคลิกความเป็นกันเอง ของเจ้าบ้านที่ไม่ถือตัว
มีจิตใจที่ดีงามใช้ชีวิตการกินอยู่ที่เรียบร้อย นับเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของชาวลาวแม้ว่าปัจจุบัน รูปแบบการใช้ชีวิตจะเปลี่ยนไปบ้าง แต่เรื่องของอาหารการกินก็ยังคงเหมือนเดิม โดยมีแนวคิดที่สำคัญ 2 ประการของชาวลาว นั่นคือ เปียบ ซึ่งแปลได้ว่าเป็นเกียรติยศและ ศักดิ์ศรี และเลี้ยง ซึ่งหมายถึงการดูและเรื่องอาหารการกิน ซึ่งทั้ง 2 แนวคิดนี้นำมาประยุกต์เข้ากับอาหารของชาวลาวเมื่อกินอาหารในครอบครัว
พ่อและแม่ซึ่งตำแหน่งสูงสุด ก็จะเป็นคนกินอาหารก่อน ตามด้วยสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆตามลำดับถ้าเขาได้เริ่มกินก่อนโดยไม่ได้รับ การเชื้อเชิญจากเจ้าของบ้าน
|
|
 |
|
|
 |
 |  |
ชาว ลาวจะนิยมบริโภคข้าวเหนียวแต่ก็ยังมีผลผลิตที่ได้มาจากข้าวเหนียวได้แก่ ข้าวคั่ว เป็นข้าวเหนียวที่นำมาคั่วในกระทะร้อนโดยไม่ต้องใส่น้ำมัน จะกระทั่งได้สีน้ำตาล แล้วนำมาโขลกให้ละเอียดสำหรับโรยอาหารประเภทลาบให้มีกลิ่นหอมชวนรับประทาน ข้าวจี่ เป็นข้าวเหนียวหุงสุกนำมาย่างไฟจนกระทั่งได้เป็นสีออกเหลืองปนน้ำตาล อาจจะเพิ่มรสชาติอีกด้วยการชุบไข่ ทานกับแจ่วบอง ข้าวเบือ ก็เป็นข้าวเหนียวที่นำมาแช่น้ำแล้วโขลกให้ละเอียดเพื่อนำมาใส่อาหารประเภท แกง เพื่อให้น้ำแกงมีความเหนียวข้นยิ่งขึ้น ข้าวโคบ อาจจะเรียกอีกชื่อว่า ข้าวพองก็ได้เช่นกัน ทำมาจากข้าวเหนียวโดยปั้นเป็นก้อนกลมแบน จากนั้นนำไปตากแดดให้แห้งแล้วนำมาทอดในน้ำมันที่ร้อน ข้าวก็จะพองตัว มักนิยมทานกับเฝอ ข้าวปุ้นชื่อว่า ขนมจีน ก็ทำมาจากข้าวเหนียวเป็นอาหารเส้นที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในลาว ปัจจุบันข้าวปุ้นแบบแห้งก็ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายเช่นกัน
|
|
|
ตลาด เช้าที่หลวงพระบาง ท่านจะได้พบเห็นวิถีชีวิตเป็นกันเองทั้ผู้ซื้อและผู้ขาย จะได้เห็นปลาตัวโตที่ได้จากแม่น้ำโขงหรือปลาที่มีให้เห็นเฉพาะในเขตหลวงพระ บาง ไม่ว่าจะเป็นปลายอน ปลาสะงัว ปลาลิง ปลาเลิม เป็นประเภทมีหนังไม่มีเกล็ด ปลาแกง ปลาหว่า เป็นปลาประเภทที่มีเกล็ด
ท่าน ยังจะได้เห็นพืชผักท้องถิ่นหลากชนิด เป็นต้นว่า ไค ซึ่งเป็นสาหร่ายเส้นยาวสีเขียว นำมาปรุงรส เติมงา กระเทียม มะเขือเทศลงไป จากนั้นทำเป็นแผ่นนำไปตากแดดให้แห้งแล้วนำมาทอดในน้ำมัน เป็นอาหารว่างหรือทานกับแจ่วบอง ผักชีลาว เป็นสมุนไพรยอดนิยมของครัวอาหารลาว ใช้แต่งกลิ่นอาหารประเภทที่เป็นเนื้อปลา ทำให้มีกลิ่นหอมน่าทานยิ่งขึ้น ต้นหอมเป็นผักอีกอย่างที่ใช้สำหรับแต่งกลิ่นมากกว่าที่จะเป็นเครื่องปรุง หลัก ต้นหอมบางช่วงฤดูยังออกดอกอีกด้วย เรียกว่า ดอกหอมหรือผักบั่ว สามารถนำไปประกอบอาหารประเภทแกงและผัดได้เช่นกัน ชาวลาวเองชอบบริโภคเนื้อสัตว์โดยเฉพาะเนื้อควาย ซึ่งนำมาทำอาหารได้ เช่น ทำลาบ เป็นชิ้นควายตากแห้ง หนังควายสำหรับใส่อาหารบางอย่างและแคบควาย ซึ่งมักจะทานกับส้มตำหรือเป็นเครื่องเคียงประเภทน้ำพริกได้เช่นกัน พวกสัตว์ปีกก็ยังเป็นที่นิยม นำมาทำอาหารอีกเช่นกัน มีนกเขา ไก่ป่า ซึ่งอาจจะใช้วิธีวางกับดักเป็นพวกตาข่าย หรือเครื่องมือที่เรียกว่า หนังสติ๊ก เป็นยางยืด มีลูกกระสุนไว้ยิง เล็งไปที่เป้าหมาย คือตัวนกซึ่งจับอยู่บนต้นไม้ในระยะไกลในทุกรายการอาหาร ยังพบว่าชาวลาวนิยมใส่ผงชูรสเพื่อเพิ่มให้อาหารมีรสชาติดียิ่งขึ้น
ใน การเตรียมอาหารลาวซึ่งมีศัพท์เฉพาะที่จะต้องมาอธิบายดังนี้ สับ เป็นการกระทำโดยใช้มีดคล้ายการซอย ฟัก หมายถึงการสับอย่างละเอียด ฝาน การทำให้เป็นชิ้นบางๆ ตำ เป็นการตำด้วยภาชนะคือครก เครื่องหอม หมายถึงส่วนผสมที่มีกลิ่นหอมเพื่อเตรียมจะปรุง หมก คือ การนาบหรือทำให้สุกโดยการนำอะไรบางอย่างใส่เข้าไปในถ่านไฟหรือขี้เถ้า บางที่ของที่จะหมดอาจจะห่อด้วยใบตองหรือไม่ก็ได้ เช่น การเอาพริก หอม กระเทียมหมกใส่ขี้เถ้าไปได้เลย
|
|
|
 |
|
|
 |
แม่ น้ำโขงและแม่น้ำคานยังคงไหลเอื่อยๆ โอบล้อมเมืองราชธานีเก่า...หลวงพระบาง ดูงดงามเป็นอาณาจักรล้านช้างที่เรืองรองด้วยขนบธรรมเนียมทางวัฒนธรรมอย่าง สมบูรณ์และมากมีด้วยอันวิจิตรตระการตา
วัน เวลาที่ล่วงผ่านไม่อาจเปลี่ยนแปลงความเป็นเมืองและไม่สามารถเปลี่ยนวิถี ชีวิตที่สงบและเรียบง่าย ของผู้คนได้จึงไม่น่าแปลกใจที่เมืองเล็กๆ แห่งนี้ได้รับการยกย่องให้เป็นเมืองมรดกทางวัฒนธรรม โดดเด่นและเต็มไปด้วยเสน่ห์ดึงดูดใจนักท่องเที่ยวผู้แสวงหาความสงบงามทาง วัฒนธรรม
|
|
 |
|  |
|
 |
สถาปัตยกรรม สไตล์โคโรเนียลในยุคอาณานิคมฝรั่งเศสโดดเด่นเรียงรายตามริมน้ำโขงและลำน้ำ คาน ช่วยเสริมสร้างบรรยากาศที่สงบเรียบง่ายของวิถีชีวิตชาวลาวให้ดูคลาสสิกและ โรแมนติก สอดรับกับตัวเมืองที่ถูกโอบล้อมด้วยขุนเขาเขียวขจีตามรูปแบบการวางผังเมือง ขององค์การยูเนสโกจัดสภาพบ้านเรือนไว้ในย่านเมืองเก่าอย่างเป็นระเบียบสวย งาม ซึ่งมีวัดวาอารามงดงามตั้งกระจายอยู่มากมาย โดยเฉพาะบนถนนสายโพธิสารราช ซึ่งเป็นที่ตั้งของพระราชวังเก่าแก่ด้วย
ความ สุขที่หาได้ไม่ยากผ่อนคลายท่ามกลางบรรยากาศสวยๆ ภายในร้านกาแฟ เช่น คาเฟ่ บ้านวัดแสนรสชาติกาแฟก็เข้าทีเข้มข้นกลมกล่อม คือผลผลิตกาแฟลาวแท้ๆ ทางตอนใต้ของประเทศที่มีอากาศหนาวเย็น ทั้งบรรยากาศและคุณภาพกาแฟทำให้หลายๆ คนอดไม่ได้ที่จะถ่ายทอดความรู้สึกลึกซึ้งส่วนตัว ส่งผ่านโปสการ์ดสวยๆ ไปถึงใครสักคน...
ความ ศรัทธาในพระพุทธศาสนาของชาวหลวงพระบางมีอยู่มากพบเห็นได้ทุกวันในช่วงเวลา เช้าตรู่ ซึ่งจะมีพระสงฆ์หลายร้อยรูปเดินเรียงแถวยาวเหยียดออกบิณฑบาตตามถนนสายเล็กๆ ที่ทอดยาวผ่านวัดวาอารามและอาคารโคโรเนียลทรงคลาสสิก ภาพของผู่เฒ่าผู้แก่ หนุ่ม-สาวและเด็กๆ ที่นั่งเรียงแถวสงบเสงี่ยม บรรจงหยิบข้าวเหนียวทีละน้อยหย่อนลงในบาตรสายตาความอิ่มเอมเข้ามาไว้ในหัวใจ ได้เป็นอย่างดี
|
|
| ใคร ชื่นชอบยามราตรี หลวงพระบางก็มีแหล่งท่องเที่ยวเช่นนี้ให้สัมผัสที่ดวงจำปาบันเทิงจะได้พบ เห็นภาพน่ารักๆ สาวน้อยชาวลาวนุ่งซิ่นยืนเต้นรำในจังหวะประจำชาติ ที่เรียกว่า บาร์สโลบกันอย่างพร้อมเพียงอีกความประทับใจที่มีให้ไม่แพ้กัน คือ รสชาตินุ่มๆ ของเบียร์ลาว |
| รวม ถึงรอยยิ้มและคำทักทาย "สะบายดี" อย่างมีมิตรไมตรีซึ่งดังปะปนอยู่กับแสง สี และเสียงดนตรีตลอดเวลา เมื่อยามที่เสียงเพลงดวงจำปา (เพลงที่ได้รับความนิยมมากในหลวงพระบาง) ดังขึ้น นั่นหมายถึงความพิเศษอีกค่ำคืนหนึ่งของชาวหลวงพระบาง |
|
|
|
 |
|
|
 |  |
| แม่ น้ำโขงและแม่น้ำคานซึ่งแบ่งสายไหลโอบล้อมเมืองหลวงพระบางไว้นั้น จะไหลมาบรรจบกันที่ปลายถนนโพธิสารราชซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดเชียงของ วัดที่มีอุโบสถงดงามด้วยสถาปัตยกรรมแบบหลวงพระบางแท้ๆ ที่สร้างขึ้นในสมัยพระโพธิสารราชเจ้า ลักษณะหลังค่าทรงแอ่นโค้งและลาดต่ำ |
| มี เสาขนาดใหญ่แปคต้นปิดทองล่องชาดไว้อย่างงดงามด้านหลังของอุโบสถ ต้นไม้แห่งชีวิต ซึ่งแตกต่างจากกระจกสีชิ้นเล็กๆ เรียงต่อเป็นภาพต้นไม้อย่างสวยงาม ใกล้ๆ มีโรงเมี้ยนโกศหรือหอเก็บราชรถ ที่เก็บพระโกศของเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ พระราชมารดา และพระเจ้าอาทั้ง 3 พระองค์ |
|
|  |
|
|
|
รอบนอก ยังมีธรรมชาติโดยล่องเรือไปตามลำน้ำโขงแวะชมถ้ำติ่งและน้ำตกตาดกวางสีที่งด งามและ สัมผัสวิถีชีวิตของชาวบ้านซ่างไห่และชาวบ้านเชียงแมน พร้อมเก็บเกี่ยวภาพเด็กๆ ที่วิ่งเล่นน้ำ อาบน้ำ ตามชายหาดริมน้ำโขง ซึ่งให้สัมผัสถึงความมีชีวิตชีวาผ่านรอยยิ้มและแววตาใสซื่อบริสุทธิ์
สถาน ที่ท่องเที่ยวในรูปแบบเดิมๆ คือการไปเดินชมตลาดเช้า ชาวหลวงพระบางมีความเป็นกันเองมาก สองข้างทาง จะมีสินค้าวางขายมากมายทั้งพืชผัก ผลไม้ เนื้อสัตว์ ปลาจากแม่น้ำโขง รวมถึงอาหารพื้นเมือง อาทิ ไคแผ่น เอาะหลาม แจ่วบอง
ช่วง เย็นๆ มีทั้งอาหารปรุงสำเร็จหอมโชยยั่วยวนเช่น ข้าวจี่ทาไข่ ส้มตำ เฝอเนื้อควาย และข้าวจี่ปาเต้ อาหารว่างที่พกพาได้สะดวกถือเป็นมรดกทางวัฒนธรรมซึ่งฝรั่งเศสทิ้งไว้ให้และ กลายมาเป็นวิถีการกินอยู่ของชาวหลวงพระบางมาจนถึงทุกวันนี้
|  |
|
 |
|
|
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น